bebelog

Sunday, December 12, 2004


Cumartesi gunu ogleden sonra bir ara oyun parkina gittik hep beraber.. Duru'yu oradan eve geri getirmek bayagi zor oluyor. Cok yoruluyor, ama durmak istemiyor.

Parktan once de babane ve buyukbasi ile gorustuk, azarken Duru'yu seyrettiler, bir yandan da telefondan konustuk.

Parktan sonra geceye kadar evde oynadik. Daha once yazmistim, cok eglendik. Once oyuncaklari ile idare ettik, sonra biraz TV, biraz kumanda... Sonra oyuncak arabaya binip gezmece, sonra top atmaca, en son da tum yastiklari yere indirip uzerlerinde azmaca oynadik. {O kadar eglenmisiz ki, hic fotograf cekmek aklima gelmemis.}

Pazar gunu de birkac yere alisverise gittik, ama oncelikle Target'a gidip hafta icinde iflas etmis olan 'sarki soyleyen masamizi' degistirdik. Duru'nun en cok oynadigi oyuncaklardan biri olan bu 'oyun masasi' bir anda abuk sabuk sesler cikararak calismaz oldu. Geleneksel 'pil degistirme' yontemi calismayinca, bozuldugunu anladik. Bugun aynisindan bir baska masa ile degistirdik. Duru, hemen kaldigi yerden devam etti oynamaya...

Target'da oyun masasini ararken, diger oyuncaklara da baktik. Duru'yu oyuncaklarin oldugu bolumden cikarmak biraz zaman aldi. Hatun, begendigi oyuncaklari arabasina yuklemeye caslisiyordu.

Cuma gunu cok ilginc birsey farkettim, onu da yazmam lazim. Duru birsey yapmaya calisirken, (ornegin bir kutunun kapagini acarken) beceremeyince iki elini yanlara acip bana bakiyor. Nerden nasil ogrenmis bilemiyorum, ama cok komik... Yapamiyor, sonra bakip 'valla benden bu kadar, olmadi' havasinda ellerini iki yanda havaya aciyor 'daha ne yapabilirim yani?' dercesine...


Home